Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα βότσαλο στην πόλη (Νοέμβριος 2010)

E-mail Εκτύπωση PDF
altΕίμαστε μια ομάδα ανθρώπων που θέλουμε να μιλήσουμε για την τέχνη της ζωής. Ο κοινός μας χώρος, το κοινό μας τοπίο είναι η αγάπη μας για την τέχνη, η αγάπη μας (και η ανάγκη μας) για την ελευθερία της έκφρασης, για την ελευθερία -τελεία. 
Είμαστε ελεύθεροι από κάθε είδους περιορισμούς, από εμπορικές προδιαγραφές, έρευνες αγοράς και αγορές γενικότερα, αγορά σημαίνει για μας μόνο τόπος συζήτησης, είμαστε απαλλαγμένοι από κανόνες «επαγγελματικού» γραψίματος (και όλοι έχετε μάθει πια τι σημαίνει επαγγελματικό γράψιμο εδώ γύρω) και δεν έχουμε καμιά σχέση με καθωσπρεπισμούς και συμβατικούς τρόπους γραφής.-
Δεν έχουμε καμιά μεγαλεπήβολη απάντηση στο γιατί γράφουμε. Ξέρουμε όμως ότι όποιος έχει την απάντηση στο γιατί γράφει ή γιατί κάνει τέχνη είναι πολύ κοντά στην απάντηση στο γιατί ζει. Αυτή την απάντηση σμιλεύουμε μέρα με τη μέρα. Ξέρουμε ότι η ζωή εδώ γύρω είναι άσχημη, είναι άθλια πολλές φορές στο φως του ήλιου, είναι πολλά βράδια αφόρητη. Αλλά δεν μένουμε θεατές, ακόμη κι αν ξέρουμε ότι είναι ουτοπία να ζητάμε ν’ αλλάξουν τα πράγματα με ένα «βότσαλο στην πόλη», με ένα νησάκι επικοινωνίας. Κάτι θα αλλάξει όμως.
-
Εδώ δεν μας ενδιαφέρει η «ενημέρωση», η απλή πληροφορία, η κατευθυνόμενη παρουσίαση και κυρίως δεν μας ενδιαφέρει καθόλου να γίνουμε καλοί ή αρεστοί σε οποιονδήποτε. Για την τέχνη της κατανάλωσης (και την κατανάλωση της τέχνης) υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι.
Εμείς πάμε λίγο πιο πέρα, σταματάμε λίγο το βλέμμα μας σε κάθε καινούργιο νησί -και η ζωή μας είναι γεμάτη από φανερά και αόρατα μικρά παραδεισένια νησιά όπως και τέρατα που θέλουμε να καταστρέψουμε. Σταματάμε σε αυτά που αξίζει να δούμε βαθύτερα και αναρωτιόμαστε γιατί μας αρέσει κάτι, γιατί μας φοβίζει κάτι, γιατί μας αγριεύει, γιατί μας κάνει να νιώθουμε πράγματα. Πράγματα που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σου. Εμείς γράφουμε μόνο γιαυτό που νιώθουμε ότι έχει σημασία να γράψουμε, αυτός είναι ο μοναδικός μας κανόνας. Κι εσύ εκεί έξω αν δεν θες να μένεις μόνο αναγνώστης μπορείς πολύ απλά να περάσεις τον εικονικό τοίχο και να έρθεις μαζί μας. Υπάρχει μια ενότητα για σένα και αυτά που θες να πεις (u-land) υπάρχει χώρος για σένα στα κείμενά μας, υπάρχουν ένα σωρό σχέδια για ομαδικές προσπάθειες στο μέλλον. Θα τα πούμε με τον καιρό. Για την ώρα πετάμε ένα βότσαλο στην πόλη. Το λιγότερο, θα φτιάξει μερικούς όμορφους ομόκεντρους κύκλους…
Γρηγόρης Παπαδογιάννης

νοέμβριος 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου